Op zoek naar jezelf
Ben jij LGBT+?
Ben jij holebi, hetero, aseksueel, panseksueel, transgender, non-binair, inter* of intersekse, ...? Ontdek het door meer te lezen over wat deze labels betekenen, door getuigenissen en rolmodellen te checken!
Het benoemen van je seksuele oriëntatie, romantische oriëntatie of van je genderidentiteit kan soms een hulp zijn, maar heeft ook nadelen. Niet iedereen identificeert zich met een bepaald label. Je kan zelf kiezen of je met een label naar buiten komt of niet.
Wat is er goed aan labels?
Aan de hand van de verschillende labels kan je informatie vinden en mensen met gelijkaardige gevoelens leren kennen. Wanneer je woorden hebt om je gevoelens te beschrijven, kan dit je helpen om gemakkelijker aan anderen uit te leggen hoe jij je voelt.
Wat kan er vervelend zijn aan labels?
Labels brengen soms vooroordelen met zich mee. Mensen gaan je misschien vergelijken met anderen die zich met dit label benoemen, terwijl jij nog tal van andere kenmerken hebt. Ook kan je genderidentiteit, genderexpressie, seksuele of romantische voorkeur veranderen. Wanneer je naar buiten komt met een bepaald label, veronderstelt je omgeving soms dat dit voor altijd zo blijft.
LGBTQIA+? Wat betekenen al die labels?
Jezelf aanvaarden
Zelfaanvaarding begint met een positieve kijk op jezelf. Twijfel je heel erg over jezelf of denk je dat anderen misschien wel gelijk hebben wanneer ze gemene uitspraken doen, dan is het goed om eerst te werken aan je zelfbeeld. Dit doe je door je eigen positieve eigenschappen te leren kennen: Wat kan je allemaal goed? Wat maakt je sympathiek? Door je te focussen op je sterke kanten, voel je je vanzelf sterker, en vind je jezelf de moeite waard om voor op te komen.
De website en app Fit In Je Hoofd helpt je om hierin te groeien. Deze kan je terugvinden op Fitinjehoofd.be. Ook hulpverlening kan je hierbij helpen.
Leren accepteren dat sommige moeilijkheden of onduidelijkheden nog niet meteen uitgeklaard zullen worden, kan tijd vragen. Sommige dingen kan je ook maar beter begrijpen wanneer je er meer ervaringen rond opbouwt. Jezelf hier tijd in gunnen, kan rust brengen.
Hoe accepteer je je gender of seksuele voorkeur?
In het proces van jezelf leren aanvaarden, kunnen voorbeeldfiguren heel veel betekenen. Wanneer je bij anderen een stukje van jezelf herkent, is het gemakkelijker dit stukje een plaats te geven.
Ken jij anderen die LGBTI+ zijn? Zijn er mensen op je school, je werk, in je dorp of stad waarin je jezelf herkent? Ook online, op tv en in boeken kan je vele rolmodellen leren kennen. Op de pagina rolmodellen vind je een lijst.
De normen in onze maatschappij gaan over hoe vrouwen en mannen ‘zouden moeten’ zijn en hoe relaties eruit ‘zouden moeten’ zien. Er zijn nog veel vooroordelen over mensen die zich anders uiten dan de gender- of heteronorm. Deze normen leiden tot gevoelens van onzekerheid of minderwaardigheid bij mensen die niet hetero zijn of niet aan de gendernormen voldoen. Het is belangrijk om holebi- en transnegatieve boodschappen te leren herkennen en te begrijpen dat ze niets over jou als persoon zeggen. Zelfs binnen de LGBTI+ gemeenschap leven er soms vooroordelen en discriminatie. Onthoud dat niemand voor jou kan bepalen hoe je hoort te zijn.
Welke ideeën heb jij over holebi’s, transgender personen, of mensen met een andere seksuele voorkeur of genderidentiteit? Zijn dit eerder positieve of negatieve ideeën?
Steun van anderen rondom je die je aanvaarden zoals je bent, kan een grote hulp zijn om jezelf te leren aanvaarden. Dit kan steun zijn van vrienden, familie, een partner, een vertrouwenspersoon, een hulpverlener, een vereniging, een internetcommunity, ...
Waar zou jij steun kunnen vinden? Lees meer over verschillende plekken waar jij terecht kan op de pagina anderen ontmoeten en hulpverlening. Op de pagina ouders vind je info voor je ouders over hoe zij jou kunnen steunen.
Toen ik 15-16 jaar was, kwam voor het eerst het idee in me op dat ik misschien holebi zou zijn. Ik dacht meteen: ‘Dat kan niet, dat mag niet, dan heb ik nog liever geen lief!’. Dan heb ik dat eerst genegeerd en voor mezelf afgeblokt. In het begin praatte ik daar niet met andere mensen over. Toen ik andere holebi’s leerde kennen, dacht ik: 'Misschien kan het toch wel’, en ben ik er terug over beginnen nadenken, ‘Misschien is het toch niet zo erg’. Wanneer ik later ook op youtube lesbische youtubers volgde, hielp me dat om mezelf te accepteren. Ik zag dat die ook een gewoon leven hadden. Gewoon normaal, hun eigen zelf zijn. Daar is niks mis mee. Zo voelde ik me minder alleen.
Positieve verhalen van andere mensen hebben me erdoor getrokken wanneer ik het moeilijk had. Die verhalen vond ik op internet, op Youtube en in boeken. Het boek ‘Letters to my brothers’, waarin trans mannen brieven schreven naar hunzelf voor ze aan hun transitie begonnen, heeft veel betekend voor me. Ook al identificeerde ik mij niet met iedereen, dat heeft echt veel geholpen. Ik weet nog dat ik dat boek niet kon uitlezen omdat ik bij elke pagina gewoon moest beginnen huilen, en dat dat dan 2 maanden heeft geduurd om dat te kunnen lezen, terwijl het maar een klein boekje was. Dat was een heel proces. Toen ik door dat boek was, besefte ik ook: iemand die niet trans is gaat niet huilen bij al die brieven.
Opkomen voor jezelf
Voor sommige mensen is het een uitdaging om op te komen voor zichzelf en hun eigen mening, rechten en standpunten. Voor verlegen of introverte personen of personen met autisme kan zelfverzekerd gedrag stellen een moeilijke opgave zijn. Gelukkig kan je dit leren! Dit doe je door je eigen grenzen te leren kennen en bewaken.
- Lees meer hierover in de delen 'ken je grenzen' en 'bewaak je grenzen' op de pagina negatieve ervaringen!
- Je kan hier ook op oefenen op de website en app Fit In Je Hoofd, die je vindt op Fitinjehoofd.be.
Vertel je dit aan je omgeving?
Wanneer je omgeving niet op de hoogte is van jouw seksuele oriëntatie of genderidentiteit, kan dat soms lastig zijn. Je kan je eenzaam voelen en bang zijn om ‘ontdekt’ te worden. Je ontmoet minder snel gelijkgezinden wanneer ze jouw seksuele voorkeur of genderidentiteit niet kennen.
Het is oké als je anderen helemaal niet wil vertellen over deze gevoelens. Sommige mensen wensen hun genderidentiteit of seksuele voorkeur liever niet openlijk aan anderen te tonen.
Ook de keuze om je omgeving wel op de hoogte te brengen hierover, is niet altijd vanzelfsprekend. Je weet niet hoe ze zullen reageren. LGBT+ personen zijn vaak bang voor negatieve reacties wanneer ze over hun seksuele voorkeur of gender vertellen of wanneer ze zich gedragen op een manier die niet past bij de verwachting voor hetero’s, vrouwen of mannen. Reacties van anderen kunnen erg verschillen, soms onverwacht zijn, en veranderen met de tijd. Wel zijn er enkele tips die je kunnen helpen in de voorbereiding van een gesprek hierover. Wanneer je een negatieve reactie vreest, vind je hier nog extra tips. Weet dat de meeste mensen zich na het vertellen net ook erg opgelucht voelen.
Vele LGBT+ personen kiezen voor meer openheid of geslotenheid op verschillende plaatsen: bijvoorbeeld erg open binnen een LGBT+ vereniging, in een nieuwe studentenstad of online onder een schuilnaam, maar minder open bij familie of op school. Seksuele voorkeur of genderidentiteit kan je vaak niet aflezen aan iemands uiterlijk of gedrag. Wanneer je je genderidentiteit of seksuele voorkeur niet overal kenbaar maakt, veronderstelt de buitenwereld soms dat je hetero of cisgender bent. Dit helpt voor sommige mensen om zich veiliger te voelen. Biseksuele personen zijn hier soms extra mee bezig, omdat ze vaak als hetero of homo/lesbisch worden gezien en hun biseksualiteit niet gezien of onthouden wordt door de omgeving. Ook non-binaire personen kunnen bewust bezig met hun zichtbaarheid, bijvoorbeeld wanneer ze met non-binaire voornaamwoorden wensen aangesproken te worden (bijvoorbeeld ‘die’ en ‘hun’ in plaats van ‘zij’ of ‘hij’). Je kiest er zelf voor in welke omgeving je dit wil delen.
Uit De PodKast: een coming-outverhaal in vijf afleveringen
Marie is 21 en niet hetero. In een podcast van vijf opeenvolgende afleveringen deelt ze haar coming-outverhaal. Ze zoekt uit waarom ze ondanks haar goede thuissituatie zeven jaar wachtte om het te vertellen. Ze praat ook met andere mensen over hun ervaring met ‘de kast’.
Je kan de podcast gratis en volledig beluisteren via SoundCloud of Spotify.