“Mijn familie zegt dat vrouwen met mannen moeten zijn. Holebi’s zijn niet oké. Ik ben al een hele tijd hopeloos verliefd... op een vrouw. Ik wil over haar kunnen vertellen! Maar ik wil ook mijn familie niet kwijt. Ik weet niet wat ik moet doen. Ze zijn beide alles voor mij...”
Je kiest zelf of je een coming-out doet en aan wie. Het is oké als je het niet of pas later wil vertellen. Je bepaalt zelf wat je belangrijk vindt. Dat klinkt eenvoudig. Dat is het niet altijd. Leven doe je zelden alleen. Vrienden, familie, collega's, culturele of religieuze gemeenschappen ... Veel momenten beleef je samen met andere mensen. Het is niet gek dat de mening van die mensen belangrijk is voor je. Het kan eng en pijnlijk zijn wanneer je weet of vermoedt dat hun ideeën botsten met wie jij bent.
Kiezen voor een coming-out is nooit vanzelfsprekend. In een omgeving waar niet gesproken wordt over holebi's, transgender personen, polyamoreuze relaties voelt het vaak als een sprong in het onbekende. Zeker als je omgeving negatief spreekt over holebiseksualiteit en transgender personen, is er moed voor nodig. Vooraf en ook nadien kan het emotioneel zwaar zijn. Er kunnen bovendien praktische obstakels opduiken. Wat kan je doen om steviger in je schoenen te staan?
Bereid jezelf zo goed mogelijk voor op het eerste gesprek. Bedenk hoe je het wil aanpakken. Sta ook stil bij wie je aanspreekt. Besef dat er misschien nog heel wat gesprekken zullen volgen.
- Zorg voor een sociaal vangnet, mensen waarbij je zeker terecht kan. Vind je die niet in je omgeving? Er zijn verenigingen waar je mensen kan vinden die een gelijkaardige situatie meemaakten. Je bent niet de enige. Heb je een migratieachtergrond, is het vooral de religieuze of culturele achtergrond van je omgeving die je parten speelt? Neem eens een kijkje op de website van Merhaba. Je kan hen onder andere telefonisch bereiken via de MerhabaPhone.
- Sommige mensen werken een hulpplan uit. Ben je afhankelijk van je omgeving? Kom je mogelijk zonder geld of woonplaats te staan na een coming-out? Er zijn opvangmogelijkheden waar je terecht kan. Denk op voorhand na over je opties. In een hulpplan voorzien mensen opvang en financiële steun voor enkele weken, maanden of zelfs langer. Ook een luisterend oor kan een belangrijk onderdeel zijn van zo'n plan. Er zijn verschillende mogelijkheden als je wil praten, ook met een beperkt budget.
- Denk na over zelfzorg. Mensen waarop je kan terugvallen, zijn een belangrijke steun. Toch zijn er ook dingen die je uiteindelijk alleen moet doen. Wat heb je nodig en hoe kan je daar zelf voor zorgen? Dat gaat verder dan tastbare dingen zoals onderdak of geld. Bedenk wat voor jou het zwaarste zou zijn bij een negatieve reactie op je coming-out. Voorzie manieren waarop je ook dan voor jezelf kan zorgen. Hoe zorg je er bijvoorbeeld voor dat je emotioneel overeind blijft wanneer de relatie met je familie tijdelijk gespannen is?
Vergeet niet dat mensen je ook aangenaam kunnen verrassen. Zelfs mensen die niet snappen hoe je holebi of transgender kan zijn, kunnen ervoor kiezen om je te accepteren en met respect te behandelen.
Onderaan de pagina op zoek naar jezelf vind je meer info en een filmpje over het vertellen aan je omgeving.